Mijn onderwijsbeurs bevond zich in het hart van Willemstad, de grondstoffenstad van Curaçao. Samen met mijn collega’s heb ik talloze banen vergroot die bedoeld waren om het gevarieerde waterleven, dat groeide in het kristalheldere water van Curaçao, te beschermen.
Het eiland nodigde me uit met zijn gezellige, exotische wind, en ik ontdekte al snel dat Curaçao zelfs meer was dan alleen een reizigersbestemming; het was een gebied Stage lopen Curacao waar achtergrond, samenleving en volledig natuurlijke elegantie op een uniforme en unieke manier met elkaar verbonden waren. Mijn onderwijsbeurs bevond zich in het hart van Willemstad, de financieringsstad van Curaçao. Weekendjes weg waren mijn tijd om het eiland te ontdekken, en Curaçao stelde niet teleur. De galerijen van het eiland, zoals de Kura Hulanda Gallery en de Mikve Israel-Emanuel Synagoge, vertelden verhalen over de uiteenlopende individuen die feitelijk het verleden van Curaçao hadden gevormd. Curaçao had mijn ogen geopend voor de aantrekkingskracht van het Caribische verlangen, en het was een verlangen dat ik zeker voor het leven met me mee zou nemen.
Terwijl het zonlicht onder het perspectief zakte en de lucht opnieuw schilderde met de kleuren oranje en roze, ontdekte ik mezelf op het aantrekkelijke eiland Curaçao, klaar om aan een reis te beginnen die mijn leven voor altijd zou veranderen. Deze kleine Caribische schat, genesteld in het zuidelijke deel van de Kleine Antillen, zou zeker mijn thuis zijn voor de volgende paar maanden, toen ik begon aan een onderwijservaring als geen ander.
De achtergrond en samenleving van Curaçao waren eveneens zeer aantrekkelijk. De galerijen van het eiland, zoals de Kura Hulanda Gallery en de Mikve Israel-Emanuel Synagoge, vertelden verhalen over de uiteenlopende individuen die feitelijk het verleden van Curaçao hadden gevormd.
Ik had ook de kans om getuige te zijn van de duurzaamheid en de vastberadenheid van de individuen in moeilijke tijden. Het eiland werd geconfronteerd met een groot aantal natuurlijke rampen, maar toch waren het gevoel van nabijheid en de standvastige geest van de Curaçaoënaars absoluut motiverend.
De eerste paar weken waren een snelle tijd van plezier en verandering. Het eiland nodigde me uit met zijn gezellige, exotische wind, en ik ontdekte al snel dat Curaçao groter was dan alleen een reizigersbestemming; het was een locatie waar achtergrond, samenleving en volledig natuurlijke charme op een uniforme en speciale manier met elkaar verbonden waren. Door de levendige tinten van het op Nederland geïnspireerde ontwerp, de dynamische ritmes van de buurtliedjes en de verrukkelijke geur van Caribisch eten leek het meteen alsof ik in een ansichtkaart terechtkwam.
Curaçao had mijn ogen geopend voor de aantrekkingskracht van het Caribische verlangen, en het was een verlangen dat ik zeker voor het leven met me mee zou nemen. Mijn ervaring met een fellowship als docent had niet alleen mijn perspectieven verruimd, maar had ook een blijvende stempel op mijn hart gedrukt, waardoor ik een langdurige voorstander was van verantwoordelijke toeristen en een enthousiaste vakantieganger die enthousiast was om de verborgen schatten van de wereld te ontdekken. Toen ik aan boord van het vliegtuig naar huis stapte, begreep ik dat mijn Caribische ervaring eenvoudigweg het begin was van een leven vol expedities, ontdekkingen en verkenningen.
Weekendjes weg waren mijn tijd om het eiland te ontdekken, en Curaçao stelde niet teleur. Door te wandelen door het Christoffel National Park kon ik mezelf onderdompelen in de gevarieerde en weelderige vegetatie en dieren van het eiland, wat veel leek op de vlakke landschappen van mijn geboortestad.
De mensen op Curaçao waren enkele van de populairste en meest uitnodigende mensen die ik ooit eerder had ontmoet. Hun gevoel van tevredenheid op hun eiland en hun enthousiasme om hun samenleving en praktijken met mij te delen, hebben een blijvende stempel op mijn hart gedrukt.
Een van de hoogtepunten van mijn reis was de mogelijkheid om buurtvieringen en -oefeningen mee te maken. Elk gerecht was een kookreis en ik merkte dat ik genoot van smaken waar ik niet genoeg van kon krijgen.
Naarmate de dagen zich ontwikkelden tot weken, en de weken tot maanden, werd mijn leservaring op Curaçao groter dan alleen maar een werkervaring; het was een levensveranderende reis. Ik ontdekte dat het Caribische verlangen niet bepaald uit pittoreske kustlijnen en leidende handbomen bestond; het had te maken met het overvloedige aanbod aan samenlevingen, de initiatieven tot behoud en de echte warmte van individuen die van Curaçao een absoluut bijzondere locatie maakten.
Het eiland was eigenlijk mijn tweede thuis geworden, en het afscheid nemen was een van de meest bitterzoete minuten van mijn leven. Ik verliet Curaçao met een hart vol herinneringen, gloednieuwe relaties en een veel dieper begrip van de wereld. De lessen die ik ontdekte over ecologisch behoud, multiculturalisme en de hardheid van de buurt zijn me echt bijgebleven en hebben mijn kijk op het leven en mijn toekomstige ondernemingen gevormd.